Tahribatsız Muayene (Non-Destructive Testing Kısaca: NDT) alanı, malzemelerin özelliklerini ve yapılarını onlara zarar vermeden değerlendirmek için kullanılan çok çeşitli tekniklerden oluşur. NDT genellikle araştırma ve geliştirme, kalite güvencesi veya başarısızlık analizi için gerçekleştirilir.
Bir malzemenin veya bileşenin iç yapısını ayırt etmek için yaygın NDT teknikleri arasında ultrason, sıvı penetrant testi, radyografi, girdap akımı testi ve tutarlılık interferometresi bulunur. Her teknik benzersizdir ve özel bir amaca uyarlanmıştır ve her birinin kendi avantajları ve dezavantajları vardır.
NDT uzmanları tarafından kullanılan birkaç radyografi yöntemi vardır: gama ışını, nötron ve X-ışını radyografisi. Bu yöntemlerin hepsi kabaca aynı şekilde çalışır; ancak X ışınları, gama ışınları ve nötron radyasyonu arasındaki farklar, bunları bir nesneyi görüntülemek için kullandığınızda çok farklı sonuçlara yol açar.
X ışınları ve gama ışınları yoğun malzemelerle güçlü bir şekilde etkileşime girer, ancak daha hafif malzemelerden kolayca geçer. Bununla birlikte, nötron radyasyonu, hidrojen gibi hafif elementlerle güçlü bir şekilde etkileşime girerken birçok yoğun malzemeden kolayca geçer. Sonuç olarak, X ışınları ve gama ışınları kullanılarak incelenmesi zor olan birçok malzeme ve bileşen nötronlar kullanılarak daha kolay analiz edilir.
Tahribatsız muayene endüstrisinde nötron görüntülemenin çok uygun olduğu birçok uygulama vardır. Nötronlar yüksek yoğunluklu malzemeye X ışınlarının yapamayacağı şekilde girebildikleri için nötron radyografisi, X ışınları kullanılarak incelenmesi zor olan türbin kanatları ve enerjik sigortalar gibi kalın dış kabuklu kritik havacılık bileşenleri için yaygın olarak kullanılmaktadır. Nötronlar, bileşenlerdeki su ve nemin yanı sıra X ışınlarının nüfuz edemediği malzeme içinde kapsüllenmiş arkeolojik örnekleri tespit etmek için de kullanılabilir.